1 [تسبیح داود] ای خدای من، ای پادشاه، تو را متعال می‌خوانم و نام تو را متبارک می‌گویم، تا ابدالآباد! 2 تمامی روز تو را متبارک می‌خوانم، و نام تو را حمد می‌گویم تا ابدالآباد. 3 خداوند عظیم است و بی‌نهایت ممدوح، و عظمت او را تفتیش نتوان کرد. 4 طبقه تا طبقه اعمال تو را تسبیح می‌خوانند و کارهای عظیم تو را بیان خواهند نمود. 5 در مجد جلیل کبریایی تو و در کارهای عجیب تو تفکّر خواهم نمود. 6 در قوّتِ کارهای مهیبِ تو سخن خواهند گفت. و من عظمت تو را بیان خواهم نمود. 7 و یادگاری کثرت احسان تو را حکایت خواهند کرد. و عدالت تو را خواهند سرایید. 8 خداوند کریم و رحیم است و دیر غضب و کثیرالاحسان. 9 خداوند برای همگان نیکو است، و رحمتهای وی بر همهٔ اعمال وی است. 10 ای خداوند جمیع کارهای تو، تو را حمد می‌گویند. و مقدّسان تو، تو را متبارک می‌خوانند. 11 دربارهٔٔجلال ملکوت تو سخن می‌گویند و توانایی تو را حکایت می‌کنند. 12 تا کارهای عظیم تو را به بنی‌آدم تعلیم دهند و کبریاییِ مجیدِ ملکوت تو را. 13 ملکوت تو، ملکوتی است تا جمیع دهرها و سلطنت تو باقی تا تمام دورها. 14 خداوند جمیع افتادگان را تأیید می‌کند و خمشدگان را برمی‌خیزاند. 15 چشمان همگان منتظر تو می‌باشد و تو طعام ایشان را در موسمش می‌دهی. 16 دست خویش را باز می‌کنی و آرزوی همهٔ زندگان را سیر می‌نمایی. 17 خداوند عادل است در جمیع طریق‌های خود و رحیم در کّل اعمال خویش. 18 خداوند نزدیک است به آنانیکه او را می‌خوانند، به آنانیکه او را به راستی می‌خوانند. 19 آرزوی ترسندگان خود را بجا می‌آورد و تضّرع ایشان را شنیده، ایشان را نجات می‌دهد. 20 خداوند همهٔ محبّان خود را نگاه می‌دارد و همهٔ شریران را هلاک خواهد ساخت. 21 دهان من تسبیح خداوند را خواهد گفت و همهٔ بشر نام قدّوس او را متبارک بخوانند تا ابدالآباد.
